De Professor

Vannacht had ik een rare droom. En het vreemde is dat hij ook zo realistisch is. Ik lig te slapen en in dromenland gebeurde het volgende.

De wekker gaat. Vreemd want het is zaterdag. Dan realiseer ik me dat ik nog even wil genieten van vandaag. Het eind der tijden zal vandaag zijn intrede doen en pas op 21 oktober zijn grand finale bereiken. Dus ik spring mijn bed uit en zet de radio aan. Dan begint het nieuws van tien uur en ik schrik van het openingsitem.

Een ware slachting bij Ikea Amsterdam. Een jonge dame blijkt daar volledig door het lint te zijn gegaan en er heeft een ware slachtpartij plaatsgevonden. Ooggetuigen vertellen over medewerkers die volledig onherkenbaar in de gangpaden lagen. Meubilair wat in stukken is hakt en alles, maar dan ook alles zat onder paarse glitter verf.
Er wordt meteen na dit nieuws teruggeschakeld naar de studio en daar wordt driftig doorgepraat over dit voorval. Ineens wordt er een bekende van de dader in de uitzending gehaald.

Het is ene Ed. Hij zegt haar goed te kennen en verteld hoe dit heeft kunnen gebeuren. Hij begint te vertellen over een foute kast. Of beter gezegd foute voorlichting door Ikea en het niet mee willen werken aan een goede oplossing. Maar ook een aantal andere bijzondere feiten komen naar buiten. Ze blijkt te beschikken over superkrachten. Ze zijn vergelijkbaar met die van Superwoman en Mega Mindy en de Hulk. Ze is mega sterk en kan vliegen, maar niet altijd. Nee alleen als ze kwaad is en er sprake is van onrecht.

En gezien het relaas wat hij doet kan ik me daar een voorstelling bij maken. Grote zaken als Ikea kunnen inderdaad heerlijk bureaucratisch en onvermurwbaar zijn. Wanneer hij verder verteld blijkt dat ze de laatste tijd ook nog getergd is doordat ze de laatste tijd bijna wordt gestalkt in haar doen en laten. Diverse verhalen blijken er al over haar de ronde te doen. Hierdoor was ze al enigszins gespannen op het moment dat ze naar de Ikea ging.

Even later doet er een ooggetuige zijn verhaal. Wat hij heeft gezien probeert hij te beschrijven, maar het is duidelijk dat hij het zelf ook niet helemaal kan begrijpen. Hij was in gesprek met een medewerker van Ikea en ineens zag hij een flits. Alles om hem heen zat onder de paarse glitterverf en voor hem op de grond lagen de resten van de medewerker. Daarna brak er blinde paniek uit en begon iedereen richting de uitgang te gaan.

Dan komt de persvoorlichter van de politie aan het woord. Hij bevestigd de beide verhalen en verteld dat ze haar bij de kassa's hebben kunnen oppakken. Ze zat daar op haar knieën met haar armen op de blikken verf leunend. Met haar hoofd leunde ze op haar armen en was hevig aan het huilen. Zij is daarna overeind geholpen en afgeschermd voor het publiek afgevoerd. Op bureau hebben ze haar andere kleren gegeven en worden de bloedresten op die van haar onderzocht om vast te stellen bij welke moorden zij betrokken moet zijn. Verder trekt hij wel het verhaal over het kunnen vliegen in twijfel en gaat hij er vanuit dat er meerdere daders geweest moeten zijn.

Ineens wordt de uitzending onderbroken. Sinterklaas blijkt eerder zijn verhaal te doen. Sinterklaas? Het is 21 mei, wat heeft die man nu al hier te zoeken? Maar ineens hoor ik het ja hoor Sinterklaas is aan het woord. Wat hoor ik het nou goed? Is hij al jaren gewoon incognito hier op aarde? Ja hij zegt het echt, hij is de nieuwe Jezus. Hij en zijn pieten gaan iedereen in de zak stoppen die stout zijn geweest. Wanneer ik naar buiten kijk zie ik inderdaad overal zwarte pieten lopen. Vrachtwagens worden volgeladen. Ineens staat er een voor mijn neus. Hij noemt de naam van mijn alter ego De Professor. Ik kijk hem aan en hij begint te lachen. Op de lijst haalt hij mijn naam door en begint te bellen. Sint u moet een vergissing gemaakt hebben. Het kan nooit de bedoeling zijn dat we De professor mee moeten nemen. Een stilte volgt en dan, Ja maar Sint heeft u niet gelezen over geheimproject? Of dat Osama is gepakt met een Renault Clio? Er volgt een lange stilte met hier en daar een oh en aha, maar wanneer hij ophangt rollen er ineens 2 pagina's uit zijn rugzak. Dan krijg ik een knipoog en met een plof laat hij een hand op mijn schouder vallen. Je mag blijven klinkt het uit zijn mond. En zo plotseling als hij voor me stond is hij weer weg.

Maar ook de wekker klinkt weer. Mijn ogen openen zich, ik kijk op mijn horloge 20 mei 7:30, langzaam dringt het door, was dit nou een visioen of zomaar een bizarre droom?