De Professor

In mijn directe en indirecte omgeving zitten de nodige artiesten. Maar wat me daarbij juist opvalt is dat ze juist allemaal hard bezig zijn en hopen dat ze iets meer waardering krijgen voor wat ze doen en iets ruimer kunnen leven. Een plek aan de top hoeven ze nog niet eens direct, maar wat me daar juist bij opvalt is dat die plek aan de top ook een keerzijde kent.

Want hoe vaak zien we niet die eendagsvliegen met een hitje en een week later weer verdwenen zijn? En dat terwijl ze vaak jaren hebben gestreden om dat ene plekje te mogen behalen? Waarom zijn ze weer weg? Waarom kunnen ze er niet blijven? Waar dat aan ligt? Ik zla het eens proberen uit te leggen.

Artiesten die beginnen hebben het vaak zwaarder dan de studenten of mensen die net zijn begonnen met werken. Waarom? Omdat zij eigenlijk nog een fulltime baan hebben naast hun baantje of studie, hun artiestenbestaan. Hierdoor weten ze wat er leeft in de maatschappij, wat zijn de problemen, waar kijken mensen naar uit, wat zin de discussies, kortom de mening en samenstelling van hun directe omgeving, hun referentiekader. En hoe dit referentiekader van invloed kan zijn is bij artiesten heel goed waar te nemen.

Persoonlijke belevenissen zijn in het begin van de carrière voor hun eerste fanbase zeer herkenbaar. Ze kunnen zich met de artiest identificeren en hierdoor zal de populariteit toenemen, maar door stijgende populariteit gebeurt er ook iets in de omgeving van de artiest. Het referentiekader zal veranderen en dat hoeft niet direct aan de artiest te liggen. Nee meestal ligt het probleem bij de entourage.

Entourages van artiesten proberen vaak op hun eigen manier om mee te liften op het succes. Overdreven zichtbaarheid bij optredens via sociale media, grootspraak en noem alle naast de schoenen lopen activiteiten maar op. Dit verandert het directe referentiekader van de artiest. Daarnaast is ook de eerste baan niet meer nodig, aangezien er inmiddels zoveel drukte is in de agenda dat daar geen tijd meer voor is en uiteindelijk de boterham toch iets beter belegd blijft als daarvoor. Dus ook dit referentiekader met problemen zal veranderen.

Nou zijn artiesten in de aanloop altijd erg blij met hun fans en nemen ze vaak ook even de tijd voor ze. Maar als de roem groeit wordt dit steeds moeilijker en worden ze vaak afstandelijker. Het contact met de huidige fanbase zal daarmee dan ook langzaam afbrokkelen en weg is de artiest. Langzaam valt hij weer terug en alleen zij uit de begin periode, zij die de artiest nog kennen als persoon, blijven trouw. Zij weten dat wanneer de artiest weer probeert op te krabbelen uit het dal weer de persoon zal zijn waarvan ze zijn gaan houden.

En juist de muziek die in deze periodes gemaakt wordt wordt vaak gezien als de beste werken van de artiest. En dat uit de hoogtij dagen? Tja dat is leuk om een beurs te vullen, maar echt dik gevuld zal hij nooit worden.

Dus artiesten in Nederland, blijf je fans trouw, blijf met twee voetjes op de grond en zorg er voor dat het niet te goed met je gaat. Alleen zo zal je echt succesvol worden, want erkenning voor je werk daar draait het om. Rijkdom en roem is maar tijdelijk, de andere herinneringen blijken later veel waardevoller