dinsdag 2 december 2014
2 weken overleven op Schiphol
2 weken Schiphol, het klinkt als een vakantie, maar dat is het allerminst. Rond 17:00 uur werd ik thuis opgehaald. Onder begeleiding van 2 agenten werd ik naar de auto gebracht waarna de reis werd ingezet voor de 1e tussenstop. Het politiebureau van IJmuiden.
Daar aangekomen werd overgegaan op fouilleren en het uittrekken van mijn schoenen. Ik had op dat moment een gloednieuwe hoodie aan. Dat touwtje zouden ze er wel even uitknippen, want dat touwtje wat er in zit mocht natuurlijk niet mee de cel in. Tussen de spullen die ik mee mocht nemen zat gelukkig nog een andere hoodie. Daar kon het koord uitgehaald worden zonder knippen en na een wissel van trui belande ik in een kale cel. Ik kreeg te horen dat ik na het eten wel even mocht bellen om te laten weten waar ik was.
De maaltijd kwam al vrij snel, maar deze heb ik weer terug gestuurd. Ik heb een allergie voor ui en prei. Mijn maag verdraagt dat niet. Na inleveren van de nasi kreeg ik 2 bruine boterhammen met kaas en deze had ik nog maar net op toen ik mijn cel mocht verlaten. De wagen voor het transport was gearriveerd.
Al mijn bezittingen werden wederom gecontroleerd en van de ene seal bag in de andere gestopt. Deze werden door medewerkers van justitie meegenomen net als mijn tas met kleding. Vervolgens mocht ik plaatsnemen in het busje. Het duurde daarna weer even voordat er iemand naast mij in de bus werd gezet. Inmiddels was het dus al 19:15 en had ik nog niemand kunnen vertellen waar ik uithing. Ik zou die avond bij mijn ouders eten en daar rond 17:30 zijn. Maar ik kon ze dus niet vertellen dat ik niet mee zou eten.
De rit ging verder door naar Amsterdam. Bij de rechtbank werd de bus verder volgeladen en ging de reis verder, over de A4 en bij Schiphol draaiden we er af. We hadden geen idee waar we precies waren en alleen ik en de man naast me (Vin) werden verzocht om uit te stappen. We liepen naar binnen en werden in de eerste wachtruimte geplaatst. We kregen de mededeling dat het nog wel even zou kunnen duren, het was nl druk. Of we in de tussentijd nog wat wilden eten. Ik had trek en wilde nog wel wat eten. Wederom kreeg ik twee broodjes met kaas. Vin nam de gok door te wachten op het eten wat we op de afdeling zouden krijgen. Niet wetende hoelang dit daadwerkelijk zou gaan duren.
We werden om de beurt meegenomen, fouilleren, controle van kleding en het maken van foto's. Daarna werden we in de volgende wachtruimte weer bij elkaar gezet en weer begon het wachten. Weer werden we een voor een opgehaald en kregen we een deel van onze kleding, beddengoed en een krediet/bel pas en overgebracht naar de afdeling en onze cel. Eenmaal daar aangekomen was het tijd voor een gesprek met de medische dienst en daarbij gaf ik mijn ui en prei allergie aan.
We werden weer naar de cel gebracht en kregen onze maaltijd. Voor zover je dit een maaltijd kan noemen. Verder stond er in de cel een toilet, douche, stapelbed, waterkoker, magnetron, tv en telefoon. Via teletekst werd de tijd achterhaald. Het was dus inmiddels 12:30 en ik kon dus eindelijk de buitenwereld op de hoogte brengen van mijn tijdelijke verblijfplaats.
Mijn ouders hadden zich dus al zorgen lopen maken en hadden zelfs tevergeefs bij de politie aangeklopt. Daarna heb ik @chick5e ingelicht zodat ik de stilte op Twitter kon laten verklaren. Om vervolgens mijn bed op te maken en te gaan slapen. Althans dat was het plan, maar Vin en ik belanden in een gesprek wat eigenlijk doorging tot in de late uurtjes.
Tijdens het gesprek werd er van buiten tot 4 keer toe het licht in de cel aangedaan voor een controle dus zelfs als je al zou slapen wordt je wel wakker. Om 7:30 werd er volgens op de deur geklopt en goedemorgen geroepen. Ik deed er weinig mee en draaide me om en ging verder met slapen. Een paar uur later weer geroep. Het was tijd voor recreatie, dat was dus om 9:00 uur en ik ben gewoon verder gegaan met slapen. Ook toen ze om 11 uur het eten kwamen brengen. Dat had ik beter niet kunnen doen, want wat zat er door de fantastische maaltijd? Juist ui en prei. Om 15:45 werden we weer geroepen. Het was tijd om te luchten. Op dat moment had ik er dus totaal geen zin in en bleef dus lekker op mijn cel zitten en Vin dacht er net zo over.
De vrijdag besloten we mee te gaan naar de bibliotheek. Iets te lezen kan immers geen kwaad. Dus wij de cel uit. Meteen commentaar dat je dus klaar moet staan als je met een activiteit mee wilt doen. Pfft, zorg dan ook dat er een klok in de cel hangt en ik daar niet teletekst voor hoef te gebruiken. Eenmaal bij de bibliotheek aangekomen konden we dus meteen weer terug. De betreffende medewerk(st)er was nl niet aanwezig en dus gesloten. Vervolgens dus weer terug naar de cel en een uur later er weer uit om een uurtje te luchten. Zo zien dus bijna alle dagen er uit met als enige variabelen de tijden waarop de activiteiten zijn.
Er is door het detentie centrum op Schiphol er voor gekozen om het weekgeld dat iemand in detentie krijgt per dag uit te keren. Dat houdt dus in dat je elke werkdag € 3 op je pas gestort krijgt. Hiervan kan je kleine aankopen doen in de digitale winkel. Deze staat in de recreatie ruimte en een keer per week worden je boodschappen gebracht. Op woensdag. Wat er niet werd verteld is dat je voor je boodschappen van woensdag de bestelling op maandag om 12 uur al moet zijn voltooid. Wij kwamen dus op woensdag binnen en kregen dus donderdag en vrijdag geld op onze pas gestort. Dat is dan € 6. Dat is dus net genoeg om rookwaren te kunnen kopen en vervolgens moet je dus wachten tot een volgende woensdag voordat je meer boodschappen kan doen. Voor mij dus het moment waarop ik het detentiecentrum weer mocht gaan verlaten. Gelukkig had ik nog wat geld bij me en was dit ook op de pas gezet, maar anders ben je dus mooi de sigaar.
Vin en ik hadden besloten om samen maar wat bij elkaar te leggen en macaroni, sambal, gehakt en tomatenpuree te kopen. Dat was gewoon pure noodzaak omdat het eten simpelweg niet te doen was. Mijn ui en prei loze maaltijden bleken kreeg ik nl niet. Dat bleek later een foutje in de administratie te zijn. Het stond wel op de kar met eten, maar met uitleveren werd er gebruik gemaakt van een lijst en daarop was dus niet vermeld voor wie dat was. En sowieso was het eten niet om over naar huis te schrijven. De volledige maaltijd is in een plastic bakje geperst terwijl het nog heet is. Daarna wordt het dichtgemaakt met plastic en in een vriezer gedonderd. Het gevolg is dat het eten nog nat is en er dus onderin de bakjes een laagje condens vocht staat. Rijst, aardappeltjes, ei of wat dan ook komt er dus als een sponzige massa uit te voorschijn en behoud die status wanneer je het opwarmt in de magnetron. Zelf eten maken was dus de meest verstandige oplossing.
Maandag is sowieso een handige dag om tot 12 uur je bestelling te kunnen doen. Op maandag hadden wij nl geen recreatie mogelijkheid, maar wel de mogelijkheid voor bezoek om 8 uur 's morgens. Die kunnen dan nog geld storten voor op je boodschappenkaart. Niet dat je daar dan nog veel aan hebt. Je kan toch pas bestellen voor de volgende week. Het lijkt er wel op alsof alles daar zo werkt dat het wel tegen je moet werken.
Heb ik jullie nu alles verteld over dit fantastische hotel? Nee ik vergeet nog iets. De douches. Jawel ook daar hangt een verhaal aan vast. De douches hebben een automatisch systeem. Je mag nl een keer per week uitgebreid douchen, dwz een kwartier verder heb je een douche beurt van 5 minuten per 24 uur. Jawel per 24 uur. Dus wanneer je vandaag besluit om 20:00 uur te gaan douchen dan is je douche dus tot morgen 20:00 uur buiten werking. Heb je langer haar en heb je meer dan 5 minuten nodig om je haar te wassen en doe je dat ook gewoon. Dan heeft je celgenoot pech. Die is dan zijn douchebeurt kwijt en moet 24 uur wachten voordat hij kan douchen.
Als jullie denken dat het nu echt alles is besproken, vergeet het maar. Het laten brengen van kleding of andere goederen. Ook dat is een geweldig systeem. Allereerst moet je als gedetineerde een lijstje maken met spullen die je graag nog op je cel wilt hebben en wie dat komt brengen en wanneer. Dat lijstje moet dan goedgekeurd worden en daarna kan je dus aan de gang om de spullen op de aangegeven datum te laten langsbrengen. Zodra je weet dat dat gebeurd is kan je wederom een briefje in gaan vullen met het verzoek om de spullen op te mogen halen. Dus met een beetje mazzel doe je er 3 werkdagen over om je spulletjes op de cel te krijgen en heb je pech dan ben je 7 werkdagen verder.
En dan het moment van vrijlaten. Ook een fantastisch fenomeen. Je wordt meegenomen en laat dus voor de veiligheid je pinpas thuis. Verstandig toch? Nou vergeet het maar. Bij je vrijlating krijg je nl genoeg geld mee om thuis te kunnen komen. Een mooi gebaar, maar op welke manier krijg je dit geld? Jawel contant. Ooit weleens geprobeerd om briefgeld op een ov-chipkaart te krijgen? Of met contant geld een ov-chipkaart kopen? Ik geef het je te doen. Het is nl onmogelijk. Ik was daar dus gelukkig op voorbereid aangezien mijn ov-chipkaart in een houder zit samen met mijn pinpas. Maar mijn celgenoot Vin heeft geen ov-chipkaart en had ook geen bankpas meegenomen. Daar had hij nl toch niets aan. De beste man heeft dus een probleem zodra ze hem vrijlaten. Hij krijgt zijn reis vergoed, maar niet de € 7,50 die een ov-chipkaart kost of de euro die je extra moet betalen voor een kaartje aan het loket. Hoe kom je dan thuis? Juist...
(Dit is een vervolg op 2 weken 'vakantie')
Daar aangekomen werd overgegaan op fouilleren en het uittrekken van mijn schoenen. Ik had op dat moment een gloednieuwe hoodie aan. Dat touwtje zouden ze er wel even uitknippen, want dat touwtje wat er in zit mocht natuurlijk niet mee de cel in. Tussen de spullen die ik mee mocht nemen zat gelukkig nog een andere hoodie. Daar kon het koord uitgehaald worden zonder knippen en na een wissel van trui belande ik in een kale cel. Ik kreeg te horen dat ik na het eten wel even mocht bellen om te laten weten waar ik was.
De maaltijd kwam al vrij snel, maar deze heb ik weer terug gestuurd. Ik heb een allergie voor ui en prei. Mijn maag verdraagt dat niet. Na inleveren van de nasi kreeg ik 2 bruine boterhammen met kaas en deze had ik nog maar net op toen ik mijn cel mocht verlaten. De wagen voor het transport was gearriveerd.
Al mijn bezittingen werden wederom gecontroleerd en van de ene seal bag in de andere gestopt. Deze werden door medewerkers van justitie meegenomen net als mijn tas met kleding. Vervolgens mocht ik plaatsnemen in het busje. Het duurde daarna weer even voordat er iemand naast mij in de bus werd gezet. Inmiddels was het dus al 19:15 en had ik nog niemand kunnen vertellen waar ik uithing. Ik zou die avond bij mijn ouders eten en daar rond 17:30 zijn. Maar ik kon ze dus niet vertellen dat ik niet mee zou eten.
De rit ging verder door naar Amsterdam. Bij de rechtbank werd de bus verder volgeladen en ging de reis verder, over de A4 en bij Schiphol draaiden we er af. We hadden geen idee waar we precies waren en alleen ik en de man naast me (Vin) werden verzocht om uit te stappen. We liepen naar binnen en werden in de eerste wachtruimte geplaatst. We kregen de mededeling dat het nog wel even zou kunnen duren, het was nl druk. Of we in de tussentijd nog wat wilden eten. Ik had trek en wilde nog wel wat eten. Wederom kreeg ik twee broodjes met kaas. Vin nam de gok door te wachten op het eten wat we op de afdeling zouden krijgen. Niet wetende hoelang dit daadwerkelijk zou gaan duren.
We werden om de beurt meegenomen, fouilleren, controle van kleding en het maken van foto's. Daarna werden we in de volgende wachtruimte weer bij elkaar gezet en weer begon het wachten. Weer werden we een voor een opgehaald en kregen we een deel van onze kleding, beddengoed en een krediet/bel pas en overgebracht naar de afdeling en onze cel. Eenmaal daar aangekomen was het tijd voor een gesprek met de medische dienst en daarbij gaf ik mijn ui en prei allergie aan.
We werden weer naar de cel gebracht en kregen onze maaltijd. Voor zover je dit een maaltijd kan noemen. Verder stond er in de cel een toilet, douche, stapelbed, waterkoker, magnetron, tv en telefoon. Via teletekst werd de tijd achterhaald. Het was dus inmiddels 12:30 en ik kon dus eindelijk de buitenwereld op de hoogte brengen van mijn tijdelijke verblijfplaats.
Mijn ouders hadden zich dus al zorgen lopen maken en hadden zelfs tevergeefs bij de politie aangeklopt. Daarna heb ik @chick5e ingelicht zodat ik de stilte op Twitter kon laten verklaren. Om vervolgens mijn bed op te maken en te gaan slapen. Althans dat was het plan, maar Vin en ik belanden in een gesprek wat eigenlijk doorging tot in de late uurtjes.
Tijdens het gesprek werd er van buiten tot 4 keer toe het licht in de cel aangedaan voor een controle dus zelfs als je al zou slapen wordt je wel wakker. Om 7:30 werd er volgens op de deur geklopt en goedemorgen geroepen. Ik deed er weinig mee en draaide me om en ging verder met slapen. Een paar uur later weer geroep. Het was tijd voor recreatie, dat was dus om 9:00 uur en ik ben gewoon verder gegaan met slapen. Ook toen ze om 11 uur het eten kwamen brengen. Dat had ik beter niet kunnen doen, want wat zat er door de fantastische maaltijd? Juist ui en prei. Om 15:45 werden we weer geroepen. Het was tijd om te luchten. Op dat moment had ik er dus totaal geen zin in en bleef dus lekker op mijn cel zitten en Vin dacht er net zo over.
De vrijdag besloten we mee te gaan naar de bibliotheek. Iets te lezen kan immers geen kwaad. Dus wij de cel uit. Meteen commentaar dat je dus klaar moet staan als je met een activiteit mee wilt doen. Pfft, zorg dan ook dat er een klok in de cel hangt en ik daar niet teletekst voor hoef te gebruiken. Eenmaal bij de bibliotheek aangekomen konden we dus meteen weer terug. De betreffende medewerk(st)er was nl niet aanwezig en dus gesloten. Vervolgens dus weer terug naar de cel en een uur later er weer uit om een uurtje te luchten. Zo zien dus bijna alle dagen er uit met als enige variabelen de tijden waarop de activiteiten zijn.
Er is door het detentie centrum op Schiphol er voor gekozen om het weekgeld dat iemand in detentie krijgt per dag uit te keren. Dat houdt dus in dat je elke werkdag € 3 op je pas gestort krijgt. Hiervan kan je kleine aankopen doen in de digitale winkel. Deze staat in de recreatie ruimte en een keer per week worden je boodschappen gebracht. Op woensdag. Wat er niet werd verteld is dat je voor je boodschappen van woensdag de bestelling op maandag om 12 uur al moet zijn voltooid. Wij kwamen dus op woensdag binnen en kregen dus donderdag en vrijdag geld op onze pas gestort. Dat is dan € 6. Dat is dus net genoeg om rookwaren te kunnen kopen en vervolgens moet je dus wachten tot een volgende woensdag voordat je meer boodschappen kan doen. Voor mij dus het moment waarop ik het detentiecentrum weer mocht gaan verlaten. Gelukkig had ik nog wat geld bij me en was dit ook op de pas gezet, maar anders ben je dus mooi de sigaar.
Vin en ik hadden besloten om samen maar wat bij elkaar te leggen en macaroni, sambal, gehakt en tomatenpuree te kopen. Dat was gewoon pure noodzaak omdat het eten simpelweg niet te doen was. Mijn ui en prei loze maaltijden bleken kreeg ik nl niet. Dat bleek later een foutje in de administratie te zijn. Het stond wel op de kar met eten, maar met uitleveren werd er gebruik gemaakt van een lijst en daarop was dus niet vermeld voor wie dat was. En sowieso was het eten niet om over naar huis te schrijven. De volledige maaltijd is in een plastic bakje geperst terwijl het nog heet is. Daarna wordt het dichtgemaakt met plastic en in een vriezer gedonderd. Het gevolg is dat het eten nog nat is en er dus onderin de bakjes een laagje condens vocht staat. Rijst, aardappeltjes, ei of wat dan ook komt er dus als een sponzige massa uit te voorschijn en behoud die status wanneer je het opwarmt in de magnetron. Zelf eten maken was dus de meest verstandige oplossing.
Maandag is sowieso een handige dag om tot 12 uur je bestelling te kunnen doen. Op maandag hadden wij nl geen recreatie mogelijkheid, maar wel de mogelijkheid voor bezoek om 8 uur 's morgens. Die kunnen dan nog geld storten voor op je boodschappenkaart. Niet dat je daar dan nog veel aan hebt. Je kan toch pas bestellen voor de volgende week. Het lijkt er wel op alsof alles daar zo werkt dat het wel tegen je moet werken.
Heb ik jullie nu alles verteld over dit fantastische hotel? Nee ik vergeet nog iets. De douches. Jawel ook daar hangt een verhaal aan vast. De douches hebben een automatisch systeem. Je mag nl een keer per week uitgebreid douchen, dwz een kwartier verder heb je een douche beurt van 5 minuten per 24 uur. Jawel per 24 uur. Dus wanneer je vandaag besluit om 20:00 uur te gaan douchen dan is je douche dus tot morgen 20:00 uur buiten werking. Heb je langer haar en heb je meer dan 5 minuten nodig om je haar te wassen en doe je dat ook gewoon. Dan heeft je celgenoot pech. Die is dan zijn douchebeurt kwijt en moet 24 uur wachten voordat hij kan douchen.
Als jullie denken dat het nu echt alles is besproken, vergeet het maar. Het laten brengen van kleding of andere goederen. Ook dat is een geweldig systeem. Allereerst moet je als gedetineerde een lijstje maken met spullen die je graag nog op je cel wilt hebben en wie dat komt brengen en wanneer. Dat lijstje moet dan goedgekeurd worden en daarna kan je dus aan de gang om de spullen op de aangegeven datum te laten langsbrengen. Zodra je weet dat dat gebeurd is kan je wederom een briefje in gaan vullen met het verzoek om de spullen op te mogen halen. Dus met een beetje mazzel doe je er 3 werkdagen over om je spulletjes op de cel te krijgen en heb je pech dan ben je 7 werkdagen verder.
En dan het moment van vrijlaten. Ook een fantastisch fenomeen. Je wordt meegenomen en laat dus voor de veiligheid je pinpas thuis. Verstandig toch? Nou vergeet het maar. Bij je vrijlating krijg je nl genoeg geld mee om thuis te kunnen komen. Een mooi gebaar, maar op welke manier krijg je dit geld? Jawel contant. Ooit weleens geprobeerd om briefgeld op een ov-chipkaart te krijgen? Of met contant geld een ov-chipkaart kopen? Ik geef het je te doen. Het is nl onmogelijk. Ik was daar dus gelukkig op voorbereid aangezien mijn ov-chipkaart in een houder zit samen met mijn pinpas. Maar mijn celgenoot Vin heeft geen ov-chipkaart en had ook geen bankpas meegenomen. Daar had hij nl toch niets aan. De beste man heeft dus een probleem zodra ze hem vrijlaten. Hij krijgt zijn reis vergoed, maar niet de € 7,50 die een ov-chipkaart kost of de euro die je extra moet betalen voor een kaartje aan het loket. Hoe kom je dan thuis? Juist...
(Dit is een vervolg op 2 weken 'vakantie')
Abonneren op:
Posts (Atom)
About Me
- De Professor
Blog Archive
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Volgers
