maandag 5 november 2012
Pesten
5 november 2012 en de helft van twitterend Nederland is in de ban van de zelfmoord van Tim Ribberink. Logisch want hoe is het toch mogelijk dat iemand zelfmoord pleegt na al die onschuldige plagerijtjes? Dus hij zal wel labiel geweest zijn. Het kan toch nooit door alleen het pesten komen?
Nou daar heb je het dus mis. Pesten doet veel meer met een persoon dan je aan de buitenkant ziet. Helemaal wanneer dit jarenlang en stelselmatig gebeurt. In het begin valt daar nog wel het een en ander aan te doen, maar als het al op zeer jonge leeftijd begint ben je als kind kansloos tenzij de directe omgeving ingrijpt.
En daar zit het hele probleem. De meeste ouders denken nog steeds dat het hoort bij het ouder worden en dat het totaal geen kwaad kan. Daar worden ze hard van en ze leren vanzelf wel om van zich af te bijten. Maar wat ze vergeten is dat het kinderen ook in isolement kan duwen. Vriendjes en vriendinnetjes die het contact verbreken omdat zij anders zelf wel eens gepest kunnen worden.
Het gevolg is dat zo'n kind volledig van de normale wereld verstoten raakt, niet meer weet wat er speelt in een groep en vervolgens ook nooit meer door de groep geaccepteerd gaat worden omdat hij of zij er compleet van vervreemd is. En op zo'n moment is zelfs een wisseling van school en verenigingen geen optie meer. Waarom? Angst. De angst om meteen afgewezen te worden en dus stelt de persoon in kwestie zich terughoudend en afwachtend op. Laat eerst de anderen het contact leggen en dus ruikt de nieuwe groep bloed en zal het een nieuw slachtoffer worden. Alleen als er direct al duidelijk is dat er een ander in deze groep gepest wordt valt het tij te keren door zelf mee te doen aan de pesterijen en zo wordt het pesten dus gehandhaafd.
Maar dat kan toch niet erg zijn? Die buitenstaanders komen uiteindelijk toch wel goed terecht? Fout! Die komen niet goed terecht.Sommige problemen worden zelfs jaren later pas duidelijk en blijken dan achterstanden te zijn die niet meer te overbruggen zijn. Contacten leggen, omgaan met mensen in groepen, het stellen van vragen wanneer je iets niet weet. Het zijn allemaal dingen waar je normaal gesproken al onzeker over bent, laat staan wanneer je ook nog eens weinig vertrouwen in jezelf hebt en geleerd hebt om wantrouwend naar je omgeving te kijken.
Dus ook op de werkvloer wordt het lastig zo niet onmogelijk om de juiste houding aan te nemen. Veelal wordt er opgetrokken aan de populaire personen op de werkvloer. Mensen die bij leidinggevende meestal niet in het meest positieve daglicht staan en ook hier ontstaat weer de gebruikelijke afwijzing en wordt de tendens van de neerwaartse ingezet. En ook daar zullen collega's deze mensen weer de titel kneus geven en niet echt serieus mee omgaan.
Bijna al deze slachtoffers van pesten hebben weleens met de gedachte gespeeld om er een eind aan te maken, maar zolang er dan nog strohalmen zijn waar ze zich aan vast kunnen houden gebeurd dit gelukkig niet. Vaak wordt de echte rede van een zelfmoord niet duidelijk, maar het zou mij niet verbazen als uit onderzoeken naar voren komt dat een groot deel last heeft gehad van een traumatische jeugd. Voor mij staat dan ook vast dat Tim geen zelfmoord heeft gepleegd. Nee hij heeft enkel zelf de laatste stap in de afgrond genomen, omdat de enige weg was die hij nog kon bewandelen en waarin hij zelf nog vrij kon handelen. Alle andere wegen waren door zijn pesters gebarricadeerd. Zij hebben hem letterlijk de dood ingejaagd en dat terwijl ze daar zelf niets eens erg in hebben gehad.
Laat je dus niet langer wijs maken dat pesten onschuldig is. Grijp in als je het ziet, doorbreek de cirkels, accepteer mensen die anders zijn en geef ook hen een kans om ze te laten zien wat ze waard zijn. Stimuleer ze daarin en help ze zo om hun zelfvertrouwen terug te winnen. Samen kunnen we er iets aan doen. Of ben jij daadwerkelijk zo harteloos dat het je geen reet kan interesseren? In dat geval hoop ik dat jij ooit eens persoonlijk mag ervaren hoe het is om de pispaal te zijn. Eens kijken hoe jij je voelt als je 14 jaar lang dagelijks het doelwit bent. Maar ergens heb ik het vermoeden dat jij dat nooit zolang zal volhouden.
Nou daar heb je het dus mis. Pesten doet veel meer met een persoon dan je aan de buitenkant ziet. Helemaal wanneer dit jarenlang en stelselmatig gebeurt. In het begin valt daar nog wel het een en ander aan te doen, maar als het al op zeer jonge leeftijd begint ben je als kind kansloos tenzij de directe omgeving ingrijpt.
En daar zit het hele probleem. De meeste ouders denken nog steeds dat het hoort bij het ouder worden en dat het totaal geen kwaad kan. Daar worden ze hard van en ze leren vanzelf wel om van zich af te bijten. Maar wat ze vergeten is dat het kinderen ook in isolement kan duwen. Vriendjes en vriendinnetjes die het contact verbreken omdat zij anders zelf wel eens gepest kunnen worden.
Het gevolg is dat zo'n kind volledig van de normale wereld verstoten raakt, niet meer weet wat er speelt in een groep en vervolgens ook nooit meer door de groep geaccepteerd gaat worden omdat hij of zij er compleet van vervreemd is. En op zo'n moment is zelfs een wisseling van school en verenigingen geen optie meer. Waarom? Angst. De angst om meteen afgewezen te worden en dus stelt de persoon in kwestie zich terughoudend en afwachtend op. Laat eerst de anderen het contact leggen en dus ruikt de nieuwe groep bloed en zal het een nieuw slachtoffer worden. Alleen als er direct al duidelijk is dat er een ander in deze groep gepest wordt valt het tij te keren door zelf mee te doen aan de pesterijen en zo wordt het pesten dus gehandhaafd.
Maar dat kan toch niet erg zijn? Die buitenstaanders komen uiteindelijk toch wel goed terecht? Fout! Die komen niet goed terecht.Sommige problemen worden zelfs jaren later pas duidelijk en blijken dan achterstanden te zijn die niet meer te overbruggen zijn. Contacten leggen, omgaan met mensen in groepen, het stellen van vragen wanneer je iets niet weet. Het zijn allemaal dingen waar je normaal gesproken al onzeker over bent, laat staan wanneer je ook nog eens weinig vertrouwen in jezelf hebt en geleerd hebt om wantrouwend naar je omgeving te kijken.
Dus ook op de werkvloer wordt het lastig zo niet onmogelijk om de juiste houding aan te nemen. Veelal wordt er opgetrokken aan de populaire personen op de werkvloer. Mensen die bij leidinggevende meestal niet in het meest positieve daglicht staan en ook hier ontstaat weer de gebruikelijke afwijzing en wordt de tendens van de neerwaartse ingezet. En ook daar zullen collega's deze mensen weer de titel kneus geven en niet echt serieus mee omgaan.
Bijna al deze slachtoffers van pesten hebben weleens met de gedachte gespeeld om er een eind aan te maken, maar zolang er dan nog strohalmen zijn waar ze zich aan vast kunnen houden gebeurd dit gelukkig niet. Vaak wordt de echte rede van een zelfmoord niet duidelijk, maar het zou mij niet verbazen als uit onderzoeken naar voren komt dat een groot deel last heeft gehad van een traumatische jeugd. Voor mij staat dan ook vast dat Tim geen zelfmoord heeft gepleegd. Nee hij heeft enkel zelf de laatste stap in de afgrond genomen, omdat de enige weg was die hij nog kon bewandelen en waarin hij zelf nog vrij kon handelen. Alle andere wegen waren door zijn pesters gebarricadeerd. Zij hebben hem letterlijk de dood ingejaagd en dat terwijl ze daar zelf niets eens erg in hebben gehad.
Laat je dus niet langer wijs maken dat pesten onschuldig is. Grijp in als je het ziet, doorbreek de cirkels, accepteer mensen die anders zijn en geef ook hen een kans om ze te laten zien wat ze waard zijn. Stimuleer ze daarin en help ze zo om hun zelfvertrouwen terug te winnen. Samen kunnen we er iets aan doen. Of ben jij daadwerkelijk zo harteloos dat het je geen reet kan interesseren? In dat geval hoop ik dat jij ooit eens persoonlijk mag ervaren hoe het is om de pispaal te zijn. Eens kijken hoe jij je voelt als je 14 jaar lang dagelijks het doelwit bent. Maar ergens heb ik het vermoeden dat jij dat nooit zolang zal volhouden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
About Me
- De Professor
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Volgers
