De Professor

Een gek? Een psychopaat? Nee er steekt veel meer achter dan een simpel etiketje of label. Insayno valt nl niet in een hokje te plaatsen.

Misschien dat het helpt door te vertellen hoe ik kennis heb gemaakt met Darryl en zo dus ook met Insayno, want ergens zijn dit twee verschillende persoonlijkheden die heel mooi in elkaar overlopen en zo uiteindelijk wel weer een persoon vormen.

Het is december 2006. Zoals ik gebruikelijk sta ik ’s morgens weer te wachten op de bus. En ook nu staat die jonge gozer in overduidelijke hip hop outfit ook weer te wachten op de bus. Aangezien mijn favoriete band de Osdorp Posse in die maand een show geeft in het Patronaat staat vraag ik hem of hij ook heen gaat. Nee is het antwoord,het is niet zijn hip hop, maar laat wel merken dat hij respect heeft voor wat ze hebben bereikt.

Hij stelt zich voor als Insayno en verteld dat hij zelf ook spit. Hij laat wat van zijn werk horen. En terwijl ik in een koptelefoon luister staat hij in de tussentijd zelf mee te rappen, gedreven en gepassioneerd. Op dat moment had hij nog moeite met het bijhouden van het tempo van zijn eigen flow en liep geregeld naar adem te happen. Doordat ik bij de vele Osdorp Posse optredens ook een verscheidenheid aan rappers heb gezien heb ik wel een klein beetje gezien of ze het ook echt in zich hebben. Op dat moment twijfelde ik nog aan zijn kunnen. Maar door zijn passie ben ik ’s avonds toch de EP daymografie gaan checken. Dat was voor mij een omslag. Het geen mij het meest raakte was dat hij met iets kwam wat ik miste in de hele hiphop scene. Iemand die zich echt bloot geeft. Het heeft over zijn eigen gevoelens en deze ook in zijn flow laat voelen. Hij geeft werkelijk een kijkje in zijn ziel. Het ging nog niet zo ver als met zijspoor, maar je kan duidelijk horen dat dit was gemaakt door iemand die uit een diep dal kwam. Juist deze eerlijkheid raakte me en gaf mij het gevoel dat dit weleens iets heel bijzonders op kon gaan leveren.

In de dagen erna spreken we elkaar geregeld en hebben we het vaak over hip hop in zijn algemeen en hoe het door het publiek en de massa wordt beleefd. Het mooie is dat wij een belangrijk standpunt delen. Muziek maak je om te delen, voor je fans. En wat dat betreft vind ik als muziekliefhebber dat je de artiesten die je een warm hart toedraagt best mag steunen in hun bestaan, door gewoon een album te kopen of en t-shirt of beter nog bezoek eens een concert. Niets mooiers dan de interactie tussen fans en artiesten. Zijn naam heb ik in die gesprekken ook een keer opgevangen en zodoende leerde ik dus Darryl kennen.

In januari nodigde ik hem opnieuw uit voor een hip hop avondje in P60. Dit keer met andere ouwe hip hop helden, Ossi 3man, Jason, Def P, Nico Noot, Casto om maar even wat namen te noemen. Insayno gaf aan dat hij ook heen ging en misschien wel mee mocht doen. Het hoe en waarom heeft hij toen niet uitgelegd maar later werd duidelijk dat Nico Noot hem per ongeluk had weg gestemd bij een rapbattle, dit was dus een goedmakertje.

Wat er die avond gebeurde was best bijzonder. In de zaal liep een volledig opgefokte Darryl rond. Hij bleef tegenover mij nog onduidelijk over het feit of hij mocht optreden, maar toen hij eenmaal het podium op kwam lopen midden in de show maakte ik dus voor het eerst echt kennis met Insayno. Hij hielt stand tussen de grote mannen, goed hij was dan nog niet zo goed, maar ik geef je het te doen om bij gasten op het podium te stappen die allemaal minimaal vijftien jaar ervaring hebben. Maar op dat moment zie ik ook het verschil. De jongen staat er als een man. Geen onzekerheid, maar sterk als een huis. Hij is op dat moment de man. Hij is de ster waar het omdraait. Maar in plaats van naast zijn schoenen te gaan lopen gebruikt hij het. In zijn enthousiasme neemt hij het publiek mee op reis. Er is maar een bestemming, bestemming onbekend, maar onderweg is er maar een regel. Los gaan. Alles moet er gegeven worden tot aan de laatste hap adem., dat is dus Insayno en het mooie is dat Insayno weet te verwoorden en over te brengen wat er in Darryl omgaat en zo is de symbiose compleet.

Met de EP zijspoor heeft hij laten merken dat hij inderdaad is gegroeit, het is minder jongensachtig en je merkt dat hij wijzer is geworden, maar nog steeds merk je dat het beter kan. In de tussentijd heb ik dus ook een aantal van zijn liveshows bijgewoond en ook hier zie je de groei. Het meedoen aan de talentjachten werpt zijn vruchten. Krijgt kritiek is vervolgens eerst pissig omdat ze hem aanvallen, maar denkt er vervolgens over na en wanneer ze gelijk hebben doet hij er ook wat mee.

Onlangs kreeg hij eindelijk de erkenning voor het harde werken. Het was wel met de hakken over de sloot, maar toch is hij geselecteerd voor het natraject van NH pop live. De 5 beste acts van 16 bands die meededen. Het levert hem studiotijd, clipopname, toursubsidie en coaching op t.w.v. EUR 5.000. Dit is de kans voor hem om te proeven aan zijn droom. Live beats, geen computerwerk, nee beats die je wel moet voelen. Iets wat hij eigenlijk al heel lang wil doen. Het wachten is nu op de dwaalspoor EP en ondertussen kunnen we zien waar het hem gaat brengen. Een ding staat vast, zet hem in een kooi op een podium, zet een beat op, zet de deur open en gaat als een beest te keer met maar een doel. Slopen, de zaal moet plat, afgebroken met de vloer gelijk gemaakt met minder zal hij geen genoegen nemen. De eerste volgende zaal die het zal gaan beleven is Victory in Alkmaar, deze gaat a.s. vrijdag, 1 juli plat!